เดินเท้าลั๊นลา......ตามหาตุ๊กตาวัยเด็ก!!!!

23:05:00 |

เคยมีคำถามในใจบ้างไหม ว่าความสุขคืออะไร สำหรับฉัน ความสุขมักเปลี่ยนไปเสมอ ๆ วันไหนหิว ถ้าได้กินอาหารอร่อย ๆ คงมีความสุขเน๊อะ.....วันไหนเงินหมด ถ้ามีเงินมากองเป็นพะเนินคงมีความสุขมาก....ุถ้าวันไหนขี้เกียจทำงาน ถ้าได้ไปเที่ยวคงมีความสุขสุด ๆ ไปเลย ลองมาย้อนคิดดูแล้ว....มันเป็นความสุข หรือความต้องการกันแน่หล่ะเนี่ย!!!~ ตัดเรื่องความสุขออกไปก่อนละกัน ฉันคงอธิบายเรื่องความต้องการได้เกว่าเป็นแน่แท้ เมื่อตอนเด็ก ๆ เด็กผู้หญิงทุกคนรวมถึงฉันด้วย ความต้องการอันสูงสุดคือ การได้ครอบครองตุ๊กตาน่ารัก ๆ สักตัว ฉันจำได้ว่า อยากได้ตุ๊กตาบาร์บี้มากกกก แต่เนื่องจากฐานะทางบ้านมีอันจะกิน(น้อย) เลยได้ตุ๊กตาตลาดนัดตัวละ 49 บาทมาเล่นแทน แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่ใช่ตัวที่อยากได้อยู่ดีแหละ ฉันได้แต่มองเพื่อนผู้มีฐานะอันร่ำรวย เล่นตุ๊กตาบาร์บี้อย่างสนุกสนาน ฉันได้แต่มองตาปริบ ๆ กำลังคิดอยู่ใช่มั้ยล๊าา ว่าฉันน่าสงสารเหมือนนางเอกผู้ดีตกยาก คุณคิดผิดแล้วแหละ!!! ฉันนั่งรอแล้วรอเล่า มันก็ไม่ชวนฉันเล่นด้วย แถมยังยั่วด้วยการเอาชุดนู้นชุดนี้มาใส่ให้น้องตุ๊กตา ฉันเลยคว้าน้องบาร์บี้มาหั่นผมทิ้งซะ!!! ยิ่งได้เห็นเจ้าของทำหน้าช๊อค ฉันยิ่งยิ้มกริ่ม เดินกลับบ้านด้วยความสบายใจ (อีนางมารร้ายยย) เอาหล่ะ นางมารร้ายอย่างฉันจะพาตัวเองย้อนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งด้วย bangkok doll งงกันหล่ะสิ??? ว่าคืออะไร ทางแมชชีนหรือเปล่า....หรือจะเป็นนาฬิกาย้อนเวลาแบบใน MIB no no no!!! bangkok doll คือ พิพิธภัณฑ์ตุ๊กตานั่นเอง สถานที่นี้อยู่ใกล้ ๆ นี่เอง อยู่ในหลีบแถวซอยหมอเหล็งค๊า วิธีไปก็ง่ายม๊ากมาก นั่นคือ นั่งรถโดยสารประจำทางนั่นเอง ถ้าจะให้ดีสไตล์เคทเวย์ต้องรถเมล์ฟรีเท่านั้น(โถ่แม่คุ๊ณณณ จะประหยัดไปไหน!!) นั่งสายไหนก็ได้ที่ผ่านซอยรางน้ำ แล้วเดินเท้าหรือจะนั่งวินมอเตอร์ไซด์ก็ได้เน้ออ นั่งไปซอยหมอเหล็งบอกเฮียเค้าว่าไป พิพิธภัณฑ์ตุ๊กตา หลังจากเดินมาเกือบจะเหนื่อยก็เจอเข้ากับ บ้านเลขที่ บ้านเลขที่ 85 bangkok doll ชมรมบุญยฤทธิ์ เป็นสถานที่ที่มีพิพิธภัณฑ์อยู่ในบ้าน พอถึงที่หมายก็เดินเข้าไปแบบงง ๆ ก็มาคนเดียวอ่ะเน๊อะ มึน ๆ นิดหน่อย เนื่องจากไม่มีประชาสัมพันธ์หรือผู้ดูแลอยู่ในบริเวณใกล้ ๆ เลย ต้องนั่งรอข้างนอกก่อน สักพักมีคุณลุงเดินมาเลยถามแบบมึนๆ เข้าไปได้เลยมั้ยคะ??? เพราะเห็นปิดไฟมืดเลยไม่กล้าเ้ข้าไป ลุงแกบอก เข้าไปได้เลยครับ ไอเราก็เดินเข้าไป เอ่ออ คืออ มันมืดง่าา ต้องเปิดไฟตรงไหนก็ไม่รู้ เดินเข้าไปอีกนิดเจอกับคุณลุงอีกคนนั่งอยู่ในห้อง เลยถามว่าเปิดหรือเปล่าคะ???~ คุณลุงแกยิ้มบอกดูได้เลยหนู เราก็เลยออกมาดูแบบมืด ๆ 555 ก็ลุงเล่นปิดไฟซะ ก็ทำตัวไม่ค่อยจะถวด(ถูก)เลยยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่แถว ๆ ข้างหน้า สักพักลุงแกเปิดไฟ โอ้วว ค่อยยังชั่วหน่อย

มาดูประวัติของพิพิธภัณฑ์นี้กันบ้าง นับอายุของพิพิธภัณฑ์นี้ มีอายุมากว่า 56 ปีแล้วนะเอ้ออ ผู้ก่อตั้งคือคุณหญิงทองก้อน จันทวิมล ด้วยใจรักในการทำตุ๊กตา จึงเดินทางไปเรียนที่โรงเรียน โอชาราดอลล์ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ป่น เพื่อประดิษฐ์ตุ๊กตาของไทยออกมาเผยแพร่ ตุ๊กตาของที่นี่เป็นที่รู้จักกันดีของนานาชาติ ความสวยงามอ่อนช้อยแบบไทย จึงเป็นที่รู้จักของนักสะสมทั้งหลายทั่วโลก เคยได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดตุ๊กตาพื้นเมืองนานาชาติครั้งที่ 3 ประจำปี พ.ศ. 2521 ที่ประเทศโปแลนด์ นอกจากจะเป็นสถานที่จัดแสดงตุ๊กตาแล้ว ยังเป็นโรงงานผลิดตุ๊กตาด้วยมือทุกขั้นตอน โดยใช้วัสดุภายในประเทศเป็นหลัก ถือเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านอย่างแท้จริง ตุ๊กตาที่ผลิตออกมานั้นมีหลากหลายชนิดทีเดียวเลย

เช่น ตุ๊กตาโขน ตุ๊กตาชนเผ่าต่าง ๆ ตุ๊กตาที่แสดงถึงชีวิตชาวชนบทของไทย ตลอดจนหัวโขนย่อส่วน นอกจากนี้แล้ว ที่ภายในโรงงาน ยังเป็นที่จัดแสดงตุ๊กตาที่ได้มาจากทั่วโลกจำนวนประมาณ 400 ตัว เป็นผลมาจากการสะสมของคุณหญิงนั่นเอง ทำให้ที่นี่มีตุ๊กตาเยอะมาก ๆๆ

เอาหล่ะ หลังจากที่เข้ามาอยู่ในความมืด ความรู้สึกแรก....ดิฉันสัมผัสได้!!!! ช่างเหมือนห้องหุ่นซะจริงๆ

ตุ๊กตาเต็มไปหมดจัดวางอย่างเป็นระเบียบมากก แอบวังเวงเล็กน้อยถึงปานกลางนะคะ เพราะไปคนเดียว

โชว์ออฟเลย แต่พอเิปิดไฟแล้ว โอ่ค่อยยังชั่วหน่อย บรรยากาศเปลี่ยนไปทันทีทันใด ตัวพิพิธภัณฑ์ไ่ม่ใหญ่โตมากนัก ขนาด 2ห้องได้

ตุ๊กตาที่นี่มีทุกแบบทุกสไตล์จริง ๆ ค่ะ ทางซ้ายมือตรงข้ามประตูนั้นจะมีตุ๊กตานางรำ ซึ่งจัดท่าทางเป็นท่ารำต่าง ๆ ตามนาฏศิลป์ไทย แถมมีป้ายบอกไว้ด้วยว่าท่ารำนี้ชื่ออะไร ดูไปได้ความรู้ไปด้วยค่ะ ถ้าเป็นกลางคืนจุดนี้จะแอบหลอนนิดหน่อย บางทีแอบคิดไปว่า ถ้าหันหน้าไปแล้วหันกลับมาอีกที จะเจอนางรำเปลี่ยนท่ารำมั้ยน๊อออ ต่อมาขวามือจะเป็นตู้โชว์ขนาดใหญ่ค่ะ ซึ่งจะมีโชว์ตุ๊กตาทุกประเภท มีทั้งตุ๊กตาที่แต่งตัวและแสดงท่าทางการละเล่นของไทย ชุดประจำชาติ และชุดนานาชาติ แสดงถึงเอกลักษณ์ของประเทศนั้น ๆ ทำออกมาได้สวยงามมาก ตรงกลางจะมีการจำลองวิถีชีวิตของชาวไทยในอดีต โดยส่วนตัวชอบเกือบทุกประเภทที่ทำออกมาเลยค่ะ ดูมีเอกลักษณ์มีชีวิีตชีวา

หลาย ๆ คนมองแล้วอาจจะดูว่าน่ากลัวเหมือนที่ฉันคิดในตอนแรก แต่หากได้มองดี ๆ แล้ว เราจะมองเห็นศิลปะอันอ่อนช้อยปราณีตแสดงถึงความตั้งใจของคนทำ ฉะนั้นแล้ว เวลามองอะไรหากมองแต่เปลือกนอก เราจะพลาดอะไรหลาย ๆ อย่างในชีวิตไปนะคะ วันนี้ขอลาไปกับภาพตุ๊กตาเหล่านี้ ครั้งหน้าจะไปที่ไหนนั้น ติดตามกันต่อนะค๊าา

คลิกดูภาพเพิ่มเติมได้ที่ Gallery นะคะ

KatewaY