katewaY. ขับเคลื่อนโดย Blogger.
RSS

สะพายเป้....เทสวนน้ำ!!!!


อากาศร้อนเหลือเกิน ร้อนอะไรเช่นนี้ ยิ่งได้ดูประกาศจาก TV รายงานว่า ในวันเสาร์และอาทิตย์นี้จะเป็นวันที่อากาศร้อนที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติไทย ตายค่ะตาย ร้อนแบบนี้อยู่บ้านคงเฉาตายเป็นแน่แท้ ว่าแล้วก็ชวนผองเพื่อน พี่น้อง ไปหาที่คลายร้อนกัน หลังจากประชุมกันอยู่นานสองนาน ตกลงกันว่าเราไปว่ายกันกันเถอะ!! เป้าหมายของเมนหลักวันนี้คือการว่ายน้ำ สถานที่เป็นเดอะมอลล์บางกะปิ จะไปแบบธรรมดามันก็ไม่สมฐานะอันจะมีจะกิน(น้อย)ของเรา ฉะนั้นแล้วทริปนี้เราจะไปแบบแบ็คแพ็คกัน!!!! เฮ๊ยย ตลกหน่าไปแบ็คแพ็คที่สวนน้ำเนี่ยนะ!! คนบ้าที่ไหนเค้าทำกัน...ก็ฉันนี่แหละ 5555 จัดการแบบแผนกันเรียบร้อยแล้วตกลงกันว่า 9 โมงจะเริ่มตื่นมาทำกับข้าว ไปแบบแบ็คแพ็คเราก็ต้องเอากับข้าวกับปลาไปกินกันเองซี้ จะซื้อให้เสียเงินเสียทองทำไม เนื่องด้วยผู้โดยสารร่วมเดินทางของเราเป็นผู้ใหญ่ 3 เด็กที่กินเก่งอีก 2 คน เมนูจึงออกมาเป็นเช่นนี้...มาม่าผัดใส่ไข่ 1 กล่อง หมูทอด 15 ชิ้น 1 กล่อง ไข่ดาว 5 ใบ กิมจิ 1 กล่องเล็ก และข้าวกล่องใหญ่ ๆ 1 กล่อง หลังจากทำอะไรต่อมิอะไรเรีียบร้อยแล้วก็เริ่มออกเดินทางกันได้เลยย หลังจากคำนวณราคาค่าโดยสาร กับข้าวของพะรุงพะรังราวก็ไปขึ้นเขาก็ไม่ปาน เลยตกลงกันว่าเรานั่งแท็กซี่ไปละกัน ตอนกลับค่อยรถเมล์ตามสไตล์คนรวย(ซะเมื่อไหร่) นั่งรถสักพักก็ถึงที่หมาย พวกเราตรงไปที่จุดรับสมัครบัตร mcard ก่อนเลย เพราะอะไรน่ะหรือ...>!!!! ก็เพราะว่า บัตร mcard เข้าฟรี 2 คนหน่ะสิค่ะคุ๊ณ เจ้าหน้าที่ทำงานกันไวมากๆ นั่งยังไม่ทันไร อ๊ะได้บัตรมาแล้ว....จะช้าอยู่ไยเล่า สวนน้ำรอเราอยู่ เมื่อเข้ามาถึงสิ่งแรกที่ต้องทำก็คือ...จับจองพื้นที่ค่ะ หาทำเลเหมาะ ๆ เนื่องจากว่าวันที่ไปเป็นวันเสาร์ ทำเลดี ๆ มักจะมีผู้คนมาจับจองกันหมดแล้ว หลังจากได้พื้นที่เกือบส่วนตัว สิ่งต่อไปที่ต้องทำคือ เช่าชุดว่ายน้ำก่อน เนื่องด้วยไม่มีชุดเป็นของตัวเอง ก็นะ ส่วนตัวเป็นคนว่ายน้ำไม่เป็น นาน ๆ ชาตินึงจะมาเล่นน้ำสักกะที ถ้ามีชุดเป็นของตัวเองคงแปลกพิลึก อัตราค่าเช่าก็ถูกแสนถูก ค่าเช่าชุด 60 บาทเท่านั้น หมวกอีก 10 บาทค่ะ นี่ถ้ามีอุปกรณ์พร้อมหล่ะก็ ฟรีทุกอย่าง!!!! อะไรจะีดีเช่นนี้ เช่าชุดกันเสร็จก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมลงน้ำ!!



เนื่องจากแดดที่ร้อนราวกับอยู่ในทะเลทราย เราจึงต้องจัดเครื่องบำรุงผิวกันสักหน่อย ทานู้นทานี่เสร็จก็พร้อม.....ที่จะกิน!!! เอ๊ะยังไง ชาวบ้านชาวช่องเค้าเปลี่ยนชุดพร้อมจะลงน้ำ ดิฉันไม่ค่ะ เรื่องกินเรื่องใหญ่ ฉะนั้นแล้วขอเปิดงานมหกรรมการกินก่อนเลยละกัน เนื่องจากจะลงน้ำ จึงขอแบบซอฟต์ ๆ ก่อนจึงจัดด้วย มาม่าผัดใส่ไข่ เส้นนุ่ม ๆ รสชาติกลมกล่อม อร่อยแบบประหยัดจริงๆค่ะ กินเสร็จอะไรเสร็จพร้อมจะหย่อนตูดลงน้ำ พวกเราเริ่มที่สระน้ำวนก่อน สัมผัสแรกที่ลงน้ำ แหมม มันช่างเย็นชื่นใจซะจริง ๆ แม้แดดจะร้อนแค่ไหนก็ไม่หวั่น ไหน ๆ ก็มาว่ายน้ำแล้ว คุณเพื่อนเลยจัดชุดใหญ่ สอนดำน้ำกันแบบดื้อๆ ทำเอาฉันกินน้ำเข้าไปหลายลิตรเลยทีเดียว 




ข้างบนสระน้ำวนนั้นเป็นสไลด์เดอร์ที่ยาวที่สุดในสวนน้ำ คำนวณจากสมองน้อย ๆ ของฉันแล้ว จำนวนชั้นที่้ต้องเดินขึ้นไปคงไม่ต่ำกว่า 5 ชั้น นี่ฉันต้องลากขาอวบ ๆ ขึ้นไปถึง  5 ชั้นเชียวรึ คงไม่ไหวเป็นแน่แท้ มันไม่ใช่สไตล์ 555 ฉันชอบเล่นแบบธรรมดา ๆ มากกว่า(ข้ออ้างของคนขี้เกียจ) เล่นน้ำวนได้สักพักก็ระเหิดระเหินไปสระข้าง ๆ ที่ลึกกว่านี้ ประมาณว่าเพื่อน ๆ ว่ายน้ำกันขั้นแอดวานซ์มาก น้ำตื้น ๆ ว่ายไม่มันส์ สระนี้ลึก 1.5 เมตร ฉันได้แต่เกาะลู่ไปเรื่อย ๆ ก็เค้ากลัวจมง่าา จึง ๆ ก็ยืนถึงนะ แต่แอบหวั่น ๆ เพราะว่ายน้ำเป็นเป็น มาถึงสระนี้้พระอาทิตย์อยู่ตรงหัวพอดิบพอดี แม้แดดจะร้อนแค่ไหนก็ยังสู้อยู่ แอบเห็นคนอื่น ๆ ในสระงัดเทคนิค แทคติกต่าง ๆ มาวัดกันอย่างไม่มีใครกลัวใคร ทั้งท่ากบ ผีเสื้อ ฟรีสไตล์ในท่วงท่าสวยงาม ฉันได้แต่แอบยืนอยู่ริม ๆ ฝึกดำน้ำอย่างทุลักทุเล



             
นอกจากสระน้ำวน สระน้ำลึกแล้ว ก็ยังมีสระน้ำสำหรับเด็กอีกนะคะ สระเด็กพวกเราไม่ได้ลงไป แบบว่าอายอ่ะค่ะ โตแล้วลงสระเด็กเดี๋ยวจะโดนถาม "ป้า ๆ มาทำอะไรที่นี่หรอ" เจอแบบนี้แล้วเดี๋ยวจะเครียดค่ะ
เลยแอบถ่ายภาพมาให้ดู มีน้อง ๆ หนู ๆ มาว่ายน้ำกันอย่างสนุกสนาน



ระหว่างทางที่จะเดินไปพักกินข้าวกินปลา บังเอิญเจอเข้ากับสระน้ำในร่ม!!! โอ้ว มีสระเล็ก ๆ ซ่อนอยู่ตรงนี้ด้วย รู้สึกตื่นเต้นเหมือนเด็ก ๆ เวลาเจอสมบัติที่ซ่อนยังไงอย่างนั้นเลย ผ่านสระในร่มมาสักพักก็เจอกับซุ้มขายอาหาร มีให้เลือกเยอะแยะมากมาย แถมราคาไม่แพงเวอร์ด้วยนะ น่ากินทุกอย่างเลย


 เิดินมาได้สักพักก็ถึงที่นั่งส่วนตั๊วส่วนตัว หลังจากหย่อนก้นลงได้ก็รีบเปิดกล่องข้าวกินทันที!!! รู้สึกเหมือนกับไม่ได้กินข้าวมาสองวัน(เอ่อ ได้ข่าวก่อนลงน้ำเพิ่งจะกินไป!!) แต่ละคนกินกันอย่างไม่มีใครเกรงใจใคร หยิบฉกกันอย่างเอร็ดอร่อย








หลังจากกินเสร็จอะไรเสร็จแล้ว ก็ไปลงน้ำต่ออีกสักพัก ประมาณ 3 โมงกว่า ๆ  ได้ฤกษ์เดินทางกลับบ้าน
เที่ยวทริปนี้ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษมาก ไม่ว่าใคร ๆ ก็สามารถทำแบบนี้ได้ บางคนว่า โอ๊ยย มาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว ไม่เห็นจะมีอะไรพิเศษเลย จริง ๆ แล้วความพิเศษไม่พิเศษไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานที่อย่างเดียว สิ่งสำคัญคือ ความสุขใจ ไม่ว่าจะไปที่ไหน ถ้าเรามีความสุขใจ มองสิ่งที่เห็นในเชิงบวก เราสามารถสนุกสนานในสถานที่ง่าย ๆ ที่คุ้นเคยได้  การเดินทางไม่จำเป็นต้องมีเงินมากเสมอไป เพียงแต่ใจเราอยากไป ไม่มีอะไรยากเกินไปไม่ถึง......





                                                                                                       KatewaY



  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ทำไมต้อง Kateway....?????

หลายคนที่แวะเข้ามาอาจจะสงสัย หรือไม่เข้าใจ หรืออะไรก็แล้วแต่.... Kateway คืออะไรหนออ..??? เค้าเป็นใคร มาทำอะไร เอ๊ะ!! เป็นผู้ร้ายหรือเปล่า(โอ้ มาย ก๊อดด) หรือมาขายสินค้า....(ชื่อแอบคล้ายแบรนด์ขายตรงยี่ห้อหนึ่ง)...หรืออาจจะเป็น.... พอละเดี๋ยวจะเยอะ!!! เอาหล่ะวันนี้เป็นบทความแรก จะกล่าวถึงที่มาที่ไปก่อนละกันเน๊อะ

กำเนิด Kateway 
บ่ายแก่ ๆ ของวันที่แดดร้อนมาก ๆ(เอ่อช่วงนี้เหมือนว่าจะร้อนทุกวัน!!)ดิฉัน...ผู้หญิงที่กำลังตกงานคนหนึ่งเดินเล่นเรื่อยเปื่อยไปยังร้านหนังสือ เดินวนไปวนมากำลังหาหนังสือถูกใจมานั่งอ่านเล่น สายตาไปสะดุดกับหนังสือท่องเที่ยวเล่มหนึ่งเข้า...หยิบมาอ่านฆ่าเวลาสักหน่อยคงดีไม่น้อย หลังจากเปิดอ่านไปได้สักพัก "โอ้โหห น่าตื่นตาตื่นใจอะไรเช่นนี้!!!" ฉันถึงกับอุทานออกมา ถ้ามีคนอยู่ใกล้ ๆ คงหันมามองหน้าฉันเป็นแน่แท้ หนังสือเล่มนั้นชื่อว่า "ท่องเที่ยวโมร๊อคโก" การได้อ่านหนังสือเล่มนี้มันเหมือนกับว่าฉันได้ไปเที่ยวที่โมร๊อคโกจริง ๆ ผู้เขียนบรรยายทุกสรรพสิ่งทีไ่ด้พบเจอมาอย่างละเอียด ทำให้ฉันคิดฝันจินตนาการไปว่าสักวันจะไปท่องเที่ยวแบบนี้บ้าง หลังจากกลับมาบ้านก็มานั่งเหี่ยวแห้งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ search ข้อมูลไปเรื่อยเปื่อยไร้จุดหมาย งานก็ไม่มีเงินก็ไม่มา ชีวิตช่างบัดซบแท้เหลา!!! ในขณะที่ฉันกำลังตัดพ้อต่อโชคชะตา เพื่อนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ฉันซึ่งกำลังเล่นคอมพิวเตอร์ก็โพลงขึ้นมาว่า "อยากไปเที่ยวอ่ะ อยากไปปาย" โถ่ อนิจจา เงินไม่มีสักบาทจะไปเที่ยวได้อย่างไร!!!! ฉันคิดเช่นนั้น แต่เจ้านิ้วมือที่ทำงานเร็วกว่าสมอง สั่งการให้พิมพ์คำว่า"เที่ยวปาย" ลงใน เจ้าพ่อ google ซะแล้ว พรึบ!!! ข้อมูลขึ้นมาดังใจ มีเว็บไซต์ให้เข้าไปดูผุดมาอย่างกับดอกเห็ด!! แต่ที่ไหนเล่าจะดีเท่าห้อง blue plannet ของเว็บไซต์ชื่อดังก้องเมือง(มิได้โฆษณาแอบแฝงแต่อย่างใด)หลังจากที่เข้าไปสำรวจแว็บแรกที่เข้ามาในหัว...โอ๊ยย ตาลายแท้หนออ ในห้องมีกระทู้ท่องเที่ยวเยอะมากก(ก็มันเป็นห้องเกี่ยวกับท่องเที่ยวนี่นา!!!) ณ จุดนี้ ทำให้ฉันเพลิดเพลินเจริญใจในการดูข้อมูลที่คนในห้องเอามาแชร์ มา preview ไม่ว่าจะในประเทศหรือต่างประเทศ คงมีสักวันแหละน๊าา ที่ฉันจะได้เที่ยวแบบนี้บ้าง เอาหล่ะ!!!ถึงเวลาแล้วที่จะต้องมีบล็อกท่องเที่ยวเป็นของตัวเอง(เคยเที่ยวบ้างยังเหอะ!!) เพื่อนรุ่นพี่ฉันบอกว่า "จะทำบล็อคก็ต้องตั้งชื่อด้วยนะ เอาชืออะไรดี" บอกตรง ๆ ยังคิดไม่ออกบอกไม่ถูก จะเอาอะไรดีน๊าา....ลูกเจี๊ยบเดินทาง....เอ่ออ ตัวใหญ่แบบนี้ชื่อลูกเจี๊ยบแลดูจะไ่ม่เหมาะ หมูป่าท่องเที่ยว!!!....ฮาร์คคอเกินไป ณ จุดนี้ หลังจากขบคิดอยู่สักพัก พี่เค้าเลยแนะนำให้ "เอาชื่อนี้มั้ย kateway ฟังดูคล้องกับ gateway ความหมายดีนะ ประมาณว่า ประตูสู่การเดินทางของเคทเองไง" โอเคโป๊ะเชะเลยชื่อนี้ชอบค่ะ เลอค่า กิ๊บเก๋ไฮโซมาก.....นี่แหละค่ะ คือที่มาของชื่อ ตอนหน้าจะเริ่มเดินทางกันแล้วนะคะ รับรองเซอร์ไพร์สแน่นอนเจ้าค๊าา

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS